GÖNÜL İSTERDİ

Roller deðiþti: ayak baþ oldu
Toplumdan arla edep dýþ oldu
Bu televizyonlar zinayla doldu
Seyretmeyi artýk istemiyorum

Dünya þerefsize yapýncak olmuþ
Ne yana baksam edepsiz dolmuþ
Gül filizleri açmadan solmuþ
Meyletmeyi artýk istemiyorum

Gonca gül idim dalýmda taze
Kestiler dalýmdan ettiler meze
Gönülsüz oldu, bu kalbim size
Gül atmayý artýk istemiyorum

Herkesin dili bir karýþ olmuþ
Kafadan rafadan saygýsýz olmuþ
Susunca diyorlar bu aptal olmuþ
Söz etmeyi artýk istemiyorum

Ustalar avare baþýboþ gezer
Kral olmuþ çýrak baþa taç giyer
Âlimin açýndan dizleri titrer
Tok olmayý artýk istemiyorum

Her kuruma gelen yiyip bitirir
Çiðneyip yutmaz malý götürür
Birazcýk insanlýk onu yitirir
Sabretmeyi artýk istemiyorum

Misafir, ev sahibi rýzýk derdinde
Doðruluk kalmadý hiçbir ferdinde
Doðru olan taþýr zulüm sýrtýnda
Hak etmeyi artýk istemiyorum

Ar, edep, namus benim baþ tacým
Doðruluk, güzellik gönül ilacým
Haysiyet, þerefe yürekten açým
Yok, etmeyi artýk istemiyorum
05/06/2005 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: