Ýçimin suskunluk daðlarý eridi. Gülen yüzümün ardýna sakladýðým aðýdým aydýnlýða kavuþtu. Ýntihar hiç bu kadar mübah olmamýþtý. Ki ölüm beni sabaha erdirmeyecek çok iyi biliyorum. Aðrýlarýmý gömdüðüm dehlizden çýkarýp Bin acý ile ses veriyorum þimdi çað yangýnlarýna. Ömrüm ýrmak olup akýyor gözyaþýnýn büyüttüðü bu toprakta. Artýk görüyorum geçmiþimin Solmuþ takvim yapraklarýna yansýyan siluetini. Ne kadar kýrýlsa da aynalarda þiirlerim Adýnýn üzerine mührü basýlmýþ sevgim… Yorgunluðumun sakladýðý ruhsal bir depremdir bu. Yamaçlardan savrulan bir ömrün son matemidir bu. Bu susulmuþ onca yýlýn aðýdý, aðlayýþý, haykýrýþý, Adý konulmayan yazgýsýdýr bu Alnýma sürülen onca kara lekenin tuvalidir bu Biliyorum ait olamadým þimdiye. An ý anlatan hiçbir cümle uyak Düþmedi yaþamsal alanlarýma. Oysa ben vaad edilen topraklarýn çocuðuyum biliyorum. Biliyorum insanlarýn vaatlerinin ardýnda durmadýklarýný… Yosun tutan bir yalnýzlýðýn reçetesidir bu…
mehmed asým tehlikeli aklýn itiraflarý Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmedasim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.