Ağlarsan Kar Giymez Beyaz Ayakkabılarını... mehmedasim
Ağlarsan Kar Giymez Beyaz Ayakkabılarını...
Aðlarsan Kar GÝymez Beyaz Ayakkabýlarýný... Aðladýðýmýz gecelere, karanlýk bulaþtý.Kar özleminde dost’a yazýldý bu þiir...
.... Usul usul çekilirken üzerimizden karartmalar,yerini aydýnlýða býrakacak sanýrdýk.Bu yazdýklarým ruhumun týmarlanmýþ günlerine ait.Hani o dostun aðladýðý günlere....
Beyazlýk Karþýnda ayna Parlayan bir suret, Evet senin yüzün Aðlamaklý... Duru yaþlar akýtmaktasýn Göz pýnarlarýndan.. Kar hala izlerini taþýyor Üzerinde Beyaz tüylü ayakkabý izlerini.. Ve dostum Týmarlanmýþ ruhumun üzerine Düþüyor,göz yaþlarýn Hani o,uçsuz bucaksýz nehirler gibi. Eski güzel zamanlardan, Senin bütün çocuklarýma daðýttýðýn, Hatýralarým gibi
Þimdi aðlama dostum...
Bize kalan karartma günlerini Yaþamak gerekli..
Uzaklýk,uzaklýk nedir dostum Kendi içimin en uçrasýnda yaþayan Benim için... Ki sn içime en yakýn olan, Ne kadar uzaksýn benden?
Þimdi aðlama dostum Yüzünde kar izleri var Hani o Beyaz tüylü ayakkabýlý izleri
Gögsümde hazin yüzü var geçmiþimin Sularýn aynasýnda yanar yüzüm...
Sen þimdi kanama dostum...
Mehmed Asým
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmedasim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.