DAKİKASI KIRILMIŞ RAKAMLAR GİBİYİM

Zaman gittikçe kýsalýyor sevgili
Bütün mevsimler çürüyor
Kol saatim bile kýrýk
Odamýn içi siyah ve durgun
Aylardan Þubat
Bir kuþ sürüsü daðýlýyor penceremden
Gözlerim baygýn
Dudaklarým konuþmasýz
Bir çizgi film izleyip uyuyacaðým
Nasýl olsa unuttum bende seni
Senin yaptýðýn gibi
Dakikasý kýrýlmýþ rakamlar gibiyim
Çizik çizik aþk þarkýlarým da var
Eskiye þiir olan ömrüm bitti bitiyor
Bir romanýn -son-u gibiyim
Ucunda çýðlýklarý olan ölümlere gidiyorum
Üþümüþ ve donmuþ bedenimle
Gözyaþlarý kýrýlmýþ gözler duruyor ardýmda
Belki sen deðilsin ordaki
Belki yoksun
Yada belki de
Ýçi boþ bekleyiþlerle doluyum
Dibimde açmýþ papatyalarýn
sayýsý yetmiyor sevmeye
Sis dolmuþ bir sokak lambasý kadar ýssýzým
Eski mevsimlik bir tablo gibi hüzün doluyum
Senin hissedemediðin hayatýnda kör bir noktayým
Baþýboþ ve kimsesiz
Neyseki bitiyor iþte
Bitiyor herþey
Senden dökülen neyim kaldýysa artýk...
Kimbilir
Susunca sessizliðim kalýyordur belki de
Bir ýslak pencere
Bir puslu adým
Bir sensiz ölüm...
Belki de hepsi bu kadar
Herþey bu kadar...

23.02.2017
Saat:22:09
Þiir-B.Biricik
Sosyal Medyada Paylaşın: