Özledim Annem
Ben sýcak evinden uçan kuþunum annem.
Yanýndan ayrýlýrken döktüðüm yaþlardan tanýrsýn beni.
Gerçi anneler evlatlarýný kokusundan tanýrlar.
Büyüdükçe acýlar çektikçe Ýnan seni daha iyi anlýyorum anne.
Senin yokluðun kendini çok belli ediyor anne.
Benim týrnaðým kýrýlsa , senin canýn acýrdý.
Ben aðlamaya baþlayýnca , senin icin yanardý.
Kendin üþürdün ama bizi sýcak tutardýn.
Yemez içmez bizi hep düþünürdün.
Kimse senin gibi olmadý be annem
Hastalanýnca gece baþýmda duran
Bir sýkýntýmda oturup benimle aðlayan
Kimsem olmadý senden baþka annem.
Bana candan kýzým (oðlum)deyiþini ,
O þefkatli ellerinde saçlarýmý tarayýþýný ,
Beni sevgiyle þýmartan bakýþýný,
Sarýlarak, öperek ,koklayýþýný,
Çok özledim annem, çok özledim
Zaman bizi ayýrsada ben hala,
Senin mahzun kýzýným(oðlunum) annem,
Yokluðunda kimseye açmýyorum içimi,
Hep kendimle konuþuyorum,
Çünkü , çünkü kimse senin gibi deðil annem,
Çok özledim be seni annem,
Mehtap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.