Gülümsün Sen!..

Kestane karasý, tel tel saçlarýnla,
Karakuþ konar gibi kondun sen,
Sarp daða týrmanýr hale bakmayýp,
Bir de aþkýma, can çekiþtirdin sen…

Hiç kuþku yok, yerin iyiden iyi,
Dolmabahçe sarayýndasýn sen,
Ýnandýrýcý kýlmam mý gerekirdi,
Þimdi sesim, þimdi sözümsün sen…

Demekki kalmamalýlýydý ben de,
Ruh-bedenimi alýp götürdün sen,
Göze çarpmayan, bir taþ idin de,
Gözle görülmez, yaþým oldun sen…

Fokur fokur kaynayýp durdun,
Mahzeni andýran gönlümde sen,
Eflatun güllerimsin, dahi süsüm,
Yapayalnýzlýðýn ortasýn da sen…

Aþkýn yapraklarý saman sarýsý,
Taze yeþilini gösteremedin sen,
Kar altýnda, buzla kucaklaþtým,
Bir senle, kucaklatamadýn sen…

Mevsimde karaleylek memleketi,
Ankara-Nallýhan’ýn kuþ cenneti,
Bu yüreðimin sökülmeyen etiketi,
Bülbülü yaralayan, gülümsün sen…

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.


Sosyal Medyada Paylaşın: