MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Hicranlarda bırakıldık...
AZAP

-Hicranlarda bırakıldık...





bu ara yine hicranlarda býrakýldýk
yine koskoca bir hüzün dürtüldü yüreðimize
öyle bir sokuluyor ki
tekrar tekrar kanatýlýyor en hassas yaramýz
hüsranda muallak kalýverince umutlarýmýz
gez göz arpacýðýn ucundaki sabi gibi
boynu büküklüðümüzün kör hýþmýna uðradýk
sokak çocuklarýnýn biçareliðinden örnek aldýðýmýz
o garipçe yüreðimiz de bile
çok mu çok uzun zamandýr
tek bir huzur ve mutluluðu tatmadýk
sönüþte de gitti tümden sürurumuz
þah damarda donduruldu en saf duygularýmýz
ve en gaddar sömürülerin hançerlerine de kýlýf olduk
bu öyle çirkef bir þey ki
yürekten her an taþýrýlýp da götürülüyor kanýmýz

telli duvaklý minik bir gelin gibi
kaldýk mý biz bu hayatta makus bir kaderle
tüm direncimizin çöküþüne yas tutuþta durduk
feryat figan ettik adaletsiz geçip de giden yýllarda
ve kapalý kapýlarýn ardýnda ki o sinsi tuzaklar
belimizi de ortadan büktü yaþ bir dal gibi
ve yüreklerinin kinli kaprislerinden sýzdý her alçaklýk
burulup da sönüþte gitti yüreðimiz
bizi bize bile hissettirmediler
yetsin artýk çekin ellerinizi üstümüzden dönmeler
deðmesin asla bir damla terimiz terinize
isterse kuruyup da çatlasýn vücudumuz
bir kelebek gibi
bir güne hapsedildi tümden hayatýmýz
kýrýk kalbimize sakýn ha dokunmayýnýz
salýn da gitsin husumet izi bizden ýrak köþelere
iyi kötü ne bilemedik ki sayenizde
kaldýk hep aysbergden arta kalan bir benlikte

öyle çok yükseklerden de bakmayýn
bu yýkýmýn altýnda kalan biz yýkýlan da sizsiniz
Ýstanbul yangýnlarý Adapazarý’nda ki deprem
ve sýr küpü gibi faili meçhulleriniz
kara cellatlar bile dokunmadý þu mazlumluðumuza
artýk savurup da gidiniz
bizden çok ýraklara eteklerinizdeki çakýllarý
oralarda size benzeyen birileri muhakkak ki vardýr

sokakta ki bir çöpçü bile gün içinde kalýr hevesli
þatafatlý bir sabahýn aþk odunda da kalabilir
bizse yýllarca eyvah içinde karanlýktayýz sürekli
hal ve hatýr da koymadýnýz
firak bataklýðýna düþürüldük düþüreli

artýk tüm putlarýnýz devrildi
çýrpýnýp durmayýn boþu boþuna
geceler de perdelerini araladý gün doðuþuna
bir ucundan ihanetlerinizin sislerini daðýttýk
bir yandan da satýlýðýnýzýn perdelerini araladýk
kum tanelerimiz de
kavurucu güneþinizin çöllerinden kurtuldu artýk
iyice bir bakýnýz isterseniz yüzümüze
gözlerimizi açtýk tümden
koptuk yaþanýlmayan o bomboþ hayallerden

bizler ki bahtýmýzý yeni baþtan aralarken
sizler de muhakkak
nankörlüðünüzün o kavurucu ateþinde kalacaksýnýz
illa ki de kökten yok sayýlacaksýnýz
hiçbir zaman
kurtuluþ yok ki alýnmýþ veballerin yaðlý ilmiðinden…


(24.02.2017) AZAP...







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.