Gönlüm raký mý istersin meze mi? Yine mi düþürdüler seni, Bu kez neye geldin? Faka mý göze mi?
Fakçýlar n’oldu gözüm? Var mý haberin ? Bizde olurdu ey Yer! Senin o kulaðýný yerim.
Gönlüm tiryakiye meze ettiler, Seni kaç kere! Ne zaman çýkarmak istesen Bir velvele; Susturuldun! Çünkü düzen ile düzenbaz; Hep el ele.
Dediler sana yediðin son kazýkta: ‘‘Sana bu kazýk komaz!’’ Bir tek kendilerine yazýk da, Sanki adýn Thomas. ‘‘Üstüne soðuk su içtin mi?’’ Bre keyif yapan gafil Derinden de bir ‘‘Oh’’ çektin mi? ‘‘Eþeði saðlam kazýða baðlama Bir de baþkalarýný suçla bu ne hakla ?’’
Eþeði gözüne kestiren kazýða bakar mý? Baþlarýna gelse bu kadar maval atar mý? Kendilerini acýtýr zýrnýk kadar acý, Senin büyük acýn olur alay aracý.
Gönlüm anla! Bu dünya, Firavunlara layýk Kocaman bir Çilingir Sofrasý. Zalime ‘‘ye! ye!’’ der de; Yalnýz mazlumadýr tafrasý.
Bu bir bayrak yarýþý, Hep böyle sürer gider. Yanlýþa sapan kazanýr Hakikati isteyense, Dünya sofrasýnda yenir gider.
Tarihi:2017 Yýlý Ocak Ayý Alim KAHYA Sosyal Medyada Paylaşın:
Alim Kahya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.