Kal diyen yoktu
Ömür defterinin dipsiz kuyusu
Zalim ayrýlýklar kal diyen yoktu
Baharý býrakýp kuþluk uykusu
Ölüm fermanýna dur diyen yoktu
Yoktu karanlýðýn zifir çizgisi
Aþkýn türkülerde derin ezgisi
Arif olanlarýn kalpten sezgisi
Usul bilmeyene sopasý yoktu
Karlý dað baþýnda çemen karýþmaz
Al yanak üstünde allýk kýrýþmaz
Haddini bilenler usta yarýþmaz
Düvenin ucunda tokmaðý yoktu
Betim bilmiyorsan duygudan sökül
Sazda düzen tutmaz perdeden dökül
Kardeþ yeter artýk önümden çekil
Düzenler perdesiz çal diyen yoktu
Döndür mihrabýný görsün erenler
Yüce dað baþýnda garip cerenler
Buðdaylar su vermez arpa derenler
Bebeler aç bil aç süt veren yoktu
Yoktu hanlarýnda misafir eden
Bir günün hatýrý kapýlar beden
Ölüm hak vermez kurudur ten
Soluða üfleyen Azrail yoktu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.