Deniz
Mahir’leþtiðinden beri
Ve yollarýn hüseyin’e çýkýnca
Daha bir katmerleþti davan
Daha bir büyüdün civaným
Gözlerin mavi deðil dal boylum
Çýnar uzunu can keskini yiðit efsunu
Bizi bugün güneþe çýkaracaklar
Sarý baþak dallarýn rüzgârla seviþtiði
Al basma gelinlerin yüz perçemi düþtüðünde
Yusufçuklar uçuþacak bu kör galasý camlardan
Önce ekmekler bozulacak dürmeç aralarýndan
Kýzýl bir testide karanfil sunulacak/
Yüreðinde sevdayý yelken etmiþ ömürlere
Annelere, kýzlara, oðullara…
Yol gözleyen herkese/
Kurtlara, kuþlara, börtü böceðe…
Kolay mýdýr?
Demiyorum
Çünkü bu yürek alýþmadý aðaç gölgelerinde yatmaya
Akþam dolusu gecelerde müþkül olmadý
Baþý düþmedi oyuklara her zaman dik
Her zaman hazýr tetikte ayaklarý
Kangrende olsa/
Þiþse topuklarý
Sevda ulan bu…
Karanlýðýn ýþýða sevdasý
Diyetin ilahi adalete hükmü
Ne yazar bir celladýn boyun askýsý
Ve hüznümü seyretse ne yazar
Yar kaçkýný bir kunduzun gözleri
Kimseye inadým yok!
Eðer ayrýk otlarý birleþtirseydi dallarýný
Ve uður böcekleri bayraklarýný dikseydi
En yüksek ve derin mevzulara/
O zaman kýrýlmazdý bir üveyik kanadý
Bir martý çýðlýðý geçmezdi aramýzdan
Bizi biz yapan yaralarýmýzdan su içerdi bir serçe
Ayný göðün pýrýltýsýnda dalgalansaydý hürriyet…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.