BEN BÖYLEYİM İŞTE
Yüreðine taþ basýp
Sil kalbini sýzlatan acýlarý
Senin deðil, artý bu yürek
Parmaðým acýyorsa, acýmýyorsa yüreðim
Sen bana insan olsan da, ben adam olmam
Kýrdým ne varsa etrafýmda
Döküldüler yaprak misali yerlere
Sevda taþýyan, kýrdým güzel yürekleri
Þimdi serseri mayýn gibi
Palandökenin yeþil zirvesinde
Yaþamýþ olsam neye yarar
Beklemiþtin beni baharda
Bin bir çiçek koku salmýþtý sevdaya
Kýskanmýþtým sana koþan bülbülleri
Oysa ne gelen vardý zamandan
Nede zamana koþup giden
Nerede Barbaros’un leventleri
Nerede akýncý cengâverler
Ben adam olmam diyorum
Adamlýk nasýl bir þey acaba
Kör kuþun yuvasýný yapan kim
Bende beklemekteyim kör kuþ gibi
Bekledim bir köþede sessiz ve masum
Çalý çýrpý olsa da olmadý evim tebessüm
Bir gün tutarsa buz tutmuþ ellerimden
Mangal gibi yürek taþýyan can
Çeksin çýkarsýn beni
Karanlýðýn kýrk kulaç kuyusundan
“bir harfe kýrk yýl köle”
“Ýlim için Çin’e gitmek isterim”
Ne üþenir durur bedenim
Nede yorulur durur cefalý can
Þimdi diyorsun ki adam oluyorsun
Adamlýk kim ben kimim
Bir sokakta düþüveren yaþlýya
Uzatamýyorsam kahrolasý ellerimi
Tebessüm bile mahsusçuktan
Babam, senin demirin eðri derdi
Doðruymuþ be abi…..
Ben insanýn yüzüne gülmek yerine
Kýrýyorum pamuktan kalplerini
Babamýn dediði gibi galiba
Okuyamadým deðil her halde
Adam olamadým be abi
01.02.2013 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.