KÜSTÜ...
Gelmiyor uykusu þu gözlerimin
Dinmiyor sýzýsý küskün yüreðimin
Baþka lisaný var mý çaresizliðimin
Ben geceye küstüm gece bana küstü
Her nereye baksam sevgi hüsranda
Aþk desen bir garip hüzzam makamda
Söylüyorum bir türlü tamamlanmasa da
Ben besteye küstüm güfte bana küstü
Sokaklar sessiz caddeler bir o kadar ýssýz
Yollar hep ters düþüyor ayrýlýklar zamansýz
Yalnýzlýk fena, olur mu hiç yürek çarpýntýsýz
Ben sevdaya küstüm aþk bana küstü
Elimi uzatsam sanki bir zalime denk gelecek
Ben onu çok seveceðim o beni hep incitecek
Kim bilir hangi yolla ömrümü yiyp bitirecek
Ben güvene küstüm güven bana küstü
Bir mucize olsa sevda çalsa mesela kapýmý
Gökkuþaðý’na döndürse bütün renksiz hayatýmý
Muhlis eylese o en hýrçýn deliþmen yanýmý
Ben mucizeye küstüm sürpriz bana küstü
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynephalebabus26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.