avuç içlerimi saklayýp sonra kavrayýp derinden sol göðsünün altýndaki safiri iyi niyetli besteler gibi gülüm/seyip, gölgeler boyunca uzun uzadýya hiç görmediðimiz rüyalarýn tabirini yaparken dudAKlarýn ve akarken mavi
üþüdüm..
haylaz hevesler düþerken saçaklarýndan tüm eksikliðimle önce kapatp aðzýmý ama, sonrasýz susmalý belki...
üþüdüm..
ve sesim Kasým’a benzemedi..
bir þiirin derinliðindeyim evet balkon deðil hayýr/
üþüdüm..
kapatmýyorum gözlerimi ve beklemiyorum bir yýldýzýn kaymasýný/hayýr..
omuzlarýnýn saçaklarýndan düþüyorum o bilindik karanlýða ki açýk unutuyorum kapýlarýný yüreðimin
üþüdüm...
(...)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.