YOKSULLUK

YOKSULLUK

Anamdan doðalý yüzüm gülmedi
Sanki babam miras kaldý yoksulluk
Yalvardým yakardým ýrak olmadý
Kaçtýkça peþimden geldi yoksulluk

Kendime baktýkça ele yerindim
Gizledim yokluðu zengin göründüm
Yavan yedim,yýrtýk giydim büründüm
Benim ile yoldaþ oldu yoksulluk

Kim yardým ettiyse baþýma kaktý !
Haksýzlar,hakkýma gözünü dikti !
Kime dert yandýysam dudaðýn büktü
Beni muhannete saldý yoksulluk

Gümüþ Naimi derki gün böyle geçti !
Periþan insanlar yaramý açtý !
Ýnandýðým insanlar býrakýp kaçtý !
Umutlarýmý benden aldý yoksulluk !

Sözün Özü;Dünyanýn en yoksul insaný,paradan baþka hiç bir þeyi olmayandýr.(Schopenhauer)
Sosyal Medyada Paylaşın: