Ses Etme

Korku,
Neden aðýr bu sefer?
Neden sürünüyor,
Her taþýn altýndan üzerime.
Vagonlarýný sonunda bulmuþ bir tren gibi,
Uzuyor cümlelerim.
Titremiyor ellerim,
Çektiðimde senden geriye,
Her yaným köpürtüyorda denizi,
Titremiyor ellerim.
Onca gecenin topraðýnda,
Dinleyebiliyorum artýk,
Göðüs kafesimle buluþtuðunda,
Kalbimin sesini.
O da korkuyor benim gibi.
Islanýrsa mürekkep,
Kayarsa tek kelime kaðýttan,
Anlamsýzlaþacak hikaye,
Boþluklarýný doldurmaya,
Sözcük haznem boþ benim.
Karþýlamýyor dudaklarým,
Ne parmak uçlarýmda biteni,
Ne de çýrpýnýþýný görüyor gözlerim.
Rüzgara devrilen aðacýn,
Uykusuna esneyiþi gibi,
Ayný ritimle artýyor gülüþleri.
Bakarak orta yerinde,
Sesleniyor her kývrýmýnda defter,
Eski kaðýt tutmaz ataçlarýn,
Kurtuluþlarýný merak etti belki.
Sivri,
Jilet kýskandý kesiklerini.
Dahada sivriliyor ellerime,
Tutma beni dercesine,
Saydýrýyor her seferinde parmaklarýmý,
Kaç tanesi yerinde hala diye.
Çekiliyor týrnaklarým gerilere,
Sahne kalabalýklaþtý belli ki.
Açýlmýyor kollarým,
Anahtarý nereye koydum,
Hatýrlayamýyorum,
Sarmak isteyince,
Aðacýmý, dizlerimi, seni.
Olmasý gerektiði gibi.
Acýsý,
Kül tablasý gibi masanýn.
Ne merak ettiriyor kendini,
Ne de yetiyor izmaritlerim,
Doldurmaya kendilerini.
Çýktýðýnda içimden dumaný,
Ve son nefesini verdiðinde sigara,
Kalkacaksýn sende biliyorum.
"Geri gelmemek üzere.."
Yazan tabelanýn,
Geçip gideceksin yanýndan.
Hafif bir tebessüm.
Adýmlarýný çizdiðin haritaný,
Söküp alacaksýn sýrtýmdan.
Deme be canýmýn içi,
Deme o yüzden.
Gitmeyeceðim deme sende,
Cam kýrýklarý yakar canýný,
Hele yanýyorsa her toprak böylesine,
Sus o yüzden,
Ses etme.

Sosyal Medyada Paylaşın: