RÜZGARA KANIP YAPRAK OLMAK
Bir an olsun nereden geldiðimi unutup
Nereye düþeceðimi göremez olmuþtum
Bilemez oldum yarýnlarý, anlamaz oldum
Rüzgara kanýp yaprak olmak gibi
Savruldum yýllarýn diðer yüzüne
Korkularým vardý hani yalnýzlýk gibi
Saplantýlarým oldu vazgeçememek gibi
Bazen de yokluðundan kaçmak sanki
Ya da avutmak gibi aþkýn tarifini
Böyle bir kaç kaçamak sözle yenilmiþ gibi
Zamanla uzaklaþmak istedim gözlerinden
Düþe kalka sevilmek yerine
Düþe kalka gittim umudun peþinden.
Hangi mevsim diye dillenmeden
Ben hep o sandým daha yaz gelmeden
Isýnmaz oldu benliðim, korunmaz oldu
Aklýna kanýp cahil olmak gibi
Sürüklendim düþlerin amansýz dünyasýna
Gün oldu geldi gözlerim dolar gibiydi
Hislerim vardý hani seni sevmek gibi
Bazen de pencere kenarýnda beklemek sanki
Ya da özleminle avutmak dý hasretimi
Þöyle bir kaç mevsimle kandýrýlmýþým gibi
Zamanla örtünmek istedim kar altýnda
Bir sýcak bir soðuk sevilmektense
Buz gibi gittim uzak diyarlara.
Þimdi biliyorum ki geldiðim yerlere
Senin yüce hayallerin bile yetmez
Pek farký yok aslýnda yine de hep ayný
Sýk sýk cemre düþüyor topraklarýma
Ama ne yaz geliyor ne de kýþ
Ne kalbim ýsýnýyor ne de bedenim
Ne gözlerim görüyor ne gönlüm
Saçma sapan bir düþ gibi aslýnda
Ne geldiðimi hatýrlýyorum, ne döndüðümü
Buz tutan yaðmuru kazýyorum gözlerimden
Aðlayamýyorsun bile
Ýçten içe kahrediyorsun kendi benliðine
Kimliðini soruyorlar bilmiyorsun
Yokluyorsun kalbini bulamýyorsun
Soluklanýyorsun ama yaþayamýyorsun
Rüzgara kanýp yaprak olmak gibi
Toprak diyorsun, ölemiyorsun.
..
RÜZGARA KANIP YAPRAK OLMAK
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)