SEVDASIYLA AÞIÐI
Bir aþýðý sevdasýyla yargýlama
Cennetle cehennemi görendir o
Bir ateþ geçer ansýzýn gözlerinden
Nereye baktýðýný bilmediðin düþler belirir
Bir bakýma aþýksýndýr ya da gönülden sevdalý
Her nereye baksan hayali biter o anda
Yaka paça atarsýn kendini pencere kenarlarýna
Zamanla özlem baþlar, hasreti öðretir sana
Umutlar vardýr hani, tutar seni ayakta
Ellerin ellerinde yaþarsýn yýllarca
Gözlerin gözlerinde kalýr unutamazsýn
Kalbin kalbine gider her gün tutamazsýn
Bir nefes alýþýn vardýr ki sýðmaz göðsüne
Onca bedeli var dý elbette hepsinin
Kavuþamamak gibi, ecelle savaþmak gibi
Günahlar yazýlýr defterine, silemezsin
Ateþten bir gömlek giyersin yüreðine
Ahiretten bir kapý görünür gözlerine
Ve sevgiyle mirasýný açýklar aþk
Sonu olmayan hesaplar kalýr geriye
Sitem etmek de yersiz di sevgiliye
Bazen hayat, bazen de kader diyorum ben
Bir anlýk varlýðýndan mutlu kalmayý
Karþýlýksýz bakmayý, sessizce sevmeyi
Yanýyorum demeden yanmayý tattým zamanla
Yerin yerinden oynadýðýný hissettim
Vazgeç diyenlerin, git diyen þiirlerin
Seslerini kestim zamanla
Hep içimdeki tutkum konuþtu yerine
Bu yüzden güneþi ateþiyle yargýlama
Dünyamý aydýnlatan dý o
Gün oldu darýlýp geceye sýðýndým
Kýrýk bir zincirle zindanlara alýþmýþtým
Zamanla umut kar kalmýþtý içimde
Zamanla güneþ kaybolur gibiydi
Üþür oldum gecenin derin karanlýðýnda
Bir baþýna kimsesizler yurdunda
Karýn tokluðuna
Bir aþk uyuyordu yokluðunda
Beni dinleyen sessizlik
Seni uyandýrdýrýr dý her gece
Hep bir umuttu zemheri gözleriyle
Ay’ý karanlýkla yargýlama
Dertli aþýklarýn sýrdaþýydý o
Günü geceyle, güneþi ateþiyle
Sevdasýyla aþýðý, karanlýkla ay’ý
Yargýlama!
Yüce bir aþkla
Cennetle cehennemi görendir o
..
SEVDASIYLA AÞIÐI
Mert Zafer Cansever
(Mawish Þiirleri)