Ruhumun Feryadı...

Kuru yaprak gibi savruldum boþluða,
Akbabalara kaptýrdým hayallerimi.
Aydýnlýktý rüyalarým düþtü loþluða,
Bataklýða saplandým tutun ellerimi.

Yýllar oldu görmeyeli, bir, günyüzünü,
Neþeyi unuttum, göðümde akþamýn hüz(ü)nü,
Ah nasýl özledim bilseniz, baharýný, güzünü,
Zemheride hapsettiler, mevsimlerimi.

Böyle deðildim eskiden, Fatih’dim, Süleyman’dým,
Fýrlattýlar ok gibi, yanlýþ hedefe saplandým,
Barýþta bir güzercin, savaþlarda aslandým,
Kanadýmý kýrdýlar benim, kestiler pençelerimi.

Yok sayýldý, sokaklara düþtü gururum,
Ayaklar altýna alýndý, çiðnendi zuhurum,
Niye bu düþmanlýk bana? Nedir kusurum?
Kokuþmuþ çöplüklerde býraktým hedeflerimi.

Ben kaybolan gençliðin unutlan ruhuyum.
Nefsimle birleþip, kazýldý arkamdan kuyum.
Aç býrakýldým hep, verilmedi ekmeðim, suyum.
Kurtarýn beni ne olur. duyun sesimi.
Sosyal Medyada Paylaşın: