YOK DA YOK

Atýp kendini de karanlýklara
Sevdiðim yüzümü çýkarma kara
Ýhtiyarlýk kapým çaldý çalacak
Artýk dayanamam ayrýlýklara


Eydi zaman benim güzel yanýmý
Her gelen sýkýyor ince canýmý
Burnumun ucunda çýktý çýkacak
Sakýn ha görmesen yaman günümü


Gönlüm güneþteydi, gözlerim ayda
Görmedin sen beni uzun halayda
Özlem þimþekleri çaktý çakacak
Bir kez olsun düþürmedin sen yada


Her gün biraz daha daralýr yerim
Küçüldükçe dünya büyür gözlerim
Nerdeyse bu film bitti bitecek
Dönüp dönüp tekrarýný izlerim


Bir zamanlar bu yeryüzü sonsuzdu
Yýllar yakasýzdý, zaman donsuzdu
Þimdi düðmelerim düþtü düþecek
Aný yaþýyorum, her þey dünsüzdü


Bir avuçmuþ bu kara yer dediðin
Gün geçtikçe büyümekte gediðin
Biri çýkýp þimdi sordu soracak
Söyle ! Neydi senin bilemediðin


Ümmiyim de, okumam yok, yazmam yok
Biri germiþ yayý, düþmüþüm bir ok
Arayanlar þimdi buldu bulacak
Ben azda az idim, oysa çok da çok



Hayrettin YAZICI







Sosyal Medyada Paylaşın: