Ört üstünü sensizliðim Uzat ellerini gurbetime Sýla olsun avuçlarým Yitik kentimde son bulsun yalnýzlýklar Gel..! Düþündükçe yokluðunu d/üþüyorum Soluðum da kar, boran fýrtýna Þimdi her yer sonbahar rengi Sen ki aðustos kadar sýcaktýn Acýmasýzca sorguluyor yokluðunu mevsimi Þimdi aþkýna mülteci bu yüreðim Oysa ki; Gözlerime esirdi gözlerim... Þimdi; Tir titreyen bir yaprak gibiyim Hazan mevsiminin son bekçisi olmuþum yüreðim Temmuzun güneþi parmaklarýnda sanki Nasýl bir iklim ki bu sen yoksun? Vakit þimdi ziyankar zamanýn elimde Akrep zehrini kusuyor Yelkovan yokluðunu gösteriyor Ve z/amansýz gidiþinin yasýný tutuyor Ay gecelerimde.. Sonra ; Sensiz güneþi tutulmuþ sabahlara Uyanýyor gözlerim.. Ama sen yine yoksun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
L A L E Z A R Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.