BAZEN HAYATI SIFIRLAMAK GEREK !

Bazen hayata,
Farklý pencereden de,bakmak gerek,


Zorbanýn kahrýna,zamanýn kýrbacýna,
Göðüs germek,dayanmak gerek !


Sevginin,sevgisizlerce kepaze edilip,
Örselenmesine,yok edilmesine,
Baþ kaldýrmak gerek.


Yüzsüzün umursuzca yolunda ilerlemesine,
Yol vermeyip,engel koyup,direnmek gerek.


Kötülere boyun eðmesini,iyi insanýn,
Ýstemeden de olsa,ödün vermesini,
Kabullenmeyip,direnç koymasýný beklemek gerek.


Bazen hayatý,
Kalýn bir çizgi çekerek,
Ýkiye bölmek gerek.


Ýkiye bölüp hayatý,
iyiler,kötüler,
Ýyilikler,kötülükler diyerek,ayýrmak gerek.


Ýyinin ve kötünün tartýmýný,
Ýlahi adaletin terazisine býrakmak gerek.


Ýleri bakýp zaman da,
Nefreti ve kin’i yaþamýndan yok edip,
Yürekte sevgiye,daha çok yer ayýrmak gerek.


Ölümün yaþlanmayla deðil,
Daha çok,
Sevgisiz olmakla ilgili olduðunu,
Anlamak gerek.


Evren’in temelinde,sevgi harcýnýn olduðunu,
Bilerek yaþamak gerek.


Bazen,
Gem vurulmuþ duygularý,
Hayatýn akýþýna salývermek gerek.


Bazen,
Hayatý baþýndan sýfýrlayýp,
Yeniden,sil baþtan yaþamak gerek.


Sil baþtan,ne varsa iyi,kötü.
Her þeyi unutup,
Yeni ufuklara yelken açmak,
Hayatý,yeni baþtan,
Severek,yaþamak gerek...


Tuðal KÖSEMEN
20.02.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: