UFUKTA Kİ UMUT
Aðýzlarýnda köpük,dolu dizgin bir koþu
Küheylanlar,omzunda Alperenler getirir
Tuðlarý rüzgar öper,nal seslerinde hûþu
Zalimi korku sarar,haini titrettirir
Tarih usanmaz býkmaz,tarih olduðu günden
Senin þanýný yazar,cihana öðrettirir
Vatana hizmetiyin,farký yok ki düðünden
Senden düþen damla kan,þanýný yücelttirir
Aldýrma semada ki,dolaþan bulutlara
Yaðan kar,esen poyraz,daða ne kaybettirir
Adýn artýk sýðmýyor,taþýyor destanlara
Maziden þerefini,âtiye devrettirir
Okuyanlar anlasýn,anlatanlar okutsun
Tarih seni bir daha,öðretir öðrettirir
Sen þerefi meydanda ifa eyleyen kut’sun
Tuðlarýn rüzgarlara Türk’ü ezberlettirir
Ufukta ki umuda uzak gözüyle bakma
Ay yýldýzla visali,semada seyrettirir
Ýmanýndýr ilacýn,sakýn sarsýlma korkma
Vatan aþký yiðide acý mý hissettirir
19.02.2017.GÜREL Nezlim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.