ZELZELE VAR ZELZELE -2-

Daðlar býçak altýnda karpuzdur, dilim dilim
Denizler kaynar kazan,ýrmaklar daha elim
Göz gözü görmez artýk, kýzýl kýyamet budur
Mümin kalbinde þükür,münkirinde korkudur
Zemin cezbeye gelmiþ müritçe titriyorken
Korku dahi korkudan, kendi kendin yiyorken
Devrildi rahle yere, düþtü duvardan asa
Gözün aydýn ebedi gece bitti yarasa…..


Bir iðne deliðinden devenin geçme vakti
Mevla elbette tutar, vakti dolunca akdi
Güç kimin kudret kimin gör iþte, devlet kimin
Çölde ki dudak gibi, þerha þerhadýr zemin
Mülkün sahibi kimmiþ,nerde þahlar sultanlar
Tahtlarýnda gururla nemrutça oturanlar
Koþun koþun, kaçacak sýðýnacak yer varsa
Mezarlýktan öteye bir yol bulun çýkarsa…..


Meydan karýnca gibi, insan kalabalýðý
Hesap versin yuttuysa büyük,küçük balýðý
Ne iðne kadar günah, ne iðne kadar sevab
Zay olmaz olmayacak,þanýn ne yüce YA RAB
Artýk hükümü ne ola altýnýn zümrüt tacýn
Þefaat et,mübarek MUHAMMEDÝ mi’racýn
Ümmetine el uzat,ümmetini kurtar çek
Hakkýn zalimler için vaadi gerçekleþecek.

19.02.2017.GÜREL Nezlim
Sosyal Medyada Paylaşın: