Hep sana yöneldi, gönlümün izi.
Bir dönsen ardýna, geriye baksan.
Canlandýr gözünde, sen ikimizi.
Gönlünden gönlüme bir ýþýk yaksan.
Aklýmdan geçersin, hem de gündelik.
Yutkunup dururum, hüznü üstelik.
Bedenim, yüreðim, her yaným delik.
Sýzsan içerime, damlayýp aksan.
Ne olur bir sefer ses etsen bana.
Kölen olurum artýk, bir ömür sana.
Aht edip çevrilsen, dönüp bu yana.
Gurbet elden kopup, karþýma çýksan.
O akþam seni ilk gördüðüm anda.
Tutulup kalmýþtým, dondum yanýnda.
Ucu yýrtýk, iki elim yakanda.
Usul usul alsan, koynuna soksan.
Üstüm, baþým, sözüm açýk saçýktým.
Ayyaþtým, deliydim, biraz kaçýktým.
Ne sebeple kovdun, gönlünden çýktým.
Ben varmýyým san ki sen bende yoksan.
Yine eskisi gibi yollara düþsek.
Baðýrýp, çaðýrsak, biraz dövüþsek.
Birisi’ ne kýzýp, sonra barýþsak.
Yakandan gururu kaldýrýp atsan.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.