Ekince tohumlarýný sevilenin bakýþlarý kalbe, Yuva kurdu beklemek dilimize.. Bazen bahari, Bazen evladý, Bazen 8.20 otobüsünü, Bazen ise bir haberi bekledik..
Ömrümüz akýp gitti yaþamýn sularýnda beklerken. Zamansýz gelen haberler de oldu, Zamansýz giden beklenilenlerde.. Birçok þeye þahit, Birçok acýya yara olduk bu süreçte..
Ödün vermeden kendimizden bekledik senelerce. Bazen derin bir ohh çekip deðdi dedik. Bazen ise olmadý.. Aðladýk..
Zaman sürükledi peþinden. Ne olup ne bitti diyemeden taktý kolumuza pençesini. Geride kalanlar da oldu, Bir adým önümüze geçenlerde.. Biz hep bekledik yine de. Bekledik çünkü sevdik.. Çünkü deðer dedik..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mihrikaraa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.