bir kadýn,saat yirmi iki kýrk beþ sularýnda evi terk etti, bir adam,gecenin kör saatlerinde sokaklarýn ücra köþelerinde elinde þarabý. yollarýn,sokaklarýn,þehrin sessizliðinde kaldý, yitirilen þeyler yitirildiði gibi.
bir otobüs duraðýnda bekledi sevdiðini, saðý solu boþ þiþelerle çevriliyken. oysa bilirdi,giden dönmezdi geri. çok isteyince olmazdý olmasýný istediklerimiz.
kalýrdý iþte geri de bir hayat, belki kurumuþ bir göz yaþý. belki de sen. ama insanlar, bir gün tanýrlardý çýkýþý olmayan sokaklarýn ürkekliðinde, kimileri acýyý kimileri sancýyý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
izelardic Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.