İNSAFSIZ

ÝNSAFSIZ

Beni terk ederken mevsim hazandý,
Mazeretler yalan, hepsi de zandý.
Duygusuz rüzgarýn yuva bozandý,
Ters yöne sapardý kalsan insafsýz.

Hâl mi kaldý bende meþke girmeye?
Kabuk tuttu kâlbim sanki her þeye.
Gözlerin yasaktý zaten görmeye;
Kesin har yapardý kalsan insafsýz.

Öksüz koydun seni tutan kollarý,
Nasýl sarsýnlar ki baþka belleri?
Nasýl da çoþardý sazýn telleri,
Sesinle kopardý kalsan insafsýz.

Bahçedeki güller açmaz oldu ki,
Þaþýran tomurcuk tezden soldu ki.
Kâlbim bile çoktan, sanki öldü ki,
Bir senle çarpardý, kalsan insafsýz.

Dilim boþa söyler, hiç duyar mýsýn?
Sanki mevsimlikti, benimle iþin.
Yine de diyeyim, belki anlarsýn;
Bu yürek tapardý, kalsan insafsýz.

19.02.2017

MCÝO///.
Sosyal Medyada Paylaşın: