Gönül Senin Suçun Yok Mu

Gönül Senin Suçun Yok Mu

Dara düþtüm yaþar iken,
Gönül senin suçun yok mu?
Çok çýrpýndým, yâr giderken,
Gönül senin suçun yok mu?

Dilim varmaz söylemeye,
Nefsi yenip, ’kal’ demeye.
Yazýk harcanan emeye,
Gönül senin suçun yok mu?

Bilmez misin? Sulu gözüm,
Elimde mi? Budur özüm.
Gidiverdi elâ gözüm,
Gönül senin suçun yok mu?

Çok dert çektim; yalvarmadým,
Sabýr benim göbek adým.
Bir gün yâri saramadým,
Gönül senin suçun yok mu?

Bulanýrsýn esas sen de,
Çok güzel var seversen de.
Aklým kaldý elâ gözde,
Gönül senin suçun yok mu?

Güneþ yine doðuyor bak!
Sanmam günüm ak olacak.
Þiirler yazarým ancak,
Gönül senin suçun yok mu?

Yeter artýk bunca bedel,
Yâre varmýþ ne çok engel!
Kapýmda bekleyen ecel,
Gönül senin suçun yok mu?

Mehmet der de, gönlü duymaz,
Gelip de bir lafa uymaz.
Yetmedi mi bu kadar naz?
Gönül senin suçun yok mu?

19.02.2017

Mehmet Semercio///
Sosyal Medyada Paylaşın: