Ülkede hiç bir renkliliðin olmadýðý yetmiþli yýllardý...
Ýki katlý sobalý evimizin yanýnda, onun da evi vardý
Belki o zamanýn evleri biraz dardý
Ne önemi var yüreklerimiz geniþti
Geniþti be!!!
Ýki kýzý ve bir küçük oðluyla beraber oturur
Ömür tüketirdi, Yugoslav Muhaciri Loçka Teyze
Sonradan öðrendik, asýl adý Þükriye imiþ...
Kocasýný alman harbinde kaybetmiþ.
Yugoslavya ya almanlar saldýrýnca
Amca bir solukta direniþçilere katýlmýþ hiç düþünmeden
Bir daha ara ki bulasýn...
’’Bir deli adamdý, bir coþku dolu insandý ki’’diye
Anlatýp anlatýp durdu, rahmetli eþini bize yýllarca...
Biz daha çocuktuk, bazen elimize para verip
Fikret Bakkal’dan beþ altý paket birinci sigarasý aldýrýrdý
Kara kuru bir kadýndý
Temel Reis’in karýsý Safinaz gibi ayný...
Arada rumeli türküleri tuttururdu
Yanýk yanýk söyler, yürekleri titretirdi.
’’Gidip geliyorum ben oralara bazen bir kaç saatliðine’’ derdi
Biz de anlamazdýk çocuk zekamýzla
Meðersem rüyalarýna girermiþde haberimiz yok...
Birgün kedisi kayboldu
’’Bulana beþ lira vereceðim’’dedi’’helalinden’’
O zaman beþ lira büyük para biz çocuklara
Dört döndük mahalleyi kediyi bulmak için
Aziz ile bulduk sonunda da, kýrýþtýk parayý ikibuçuk ikibuçuk...
Komþuluk bir baþkaydý o zaman.
Arada oranýn yemeklerini yapar çat kapý gelirdi ’’dobro veçe’’(1*) diye...
Sigarada aðzýnda, birini söndürmeden, birini yakardý.
Bazen Üsküp’den akrabalarý þarap gönderirdi
Ara ara o da balkonda demlenirdi
Gözleri nemlenir aklý yine oralara gider
Eski bir garmonu(2*) eline alýr
Rumeli havalarý ile kulaklarýmýzýn pasýný silerdi...
Loçka Teyze
Sen taþýndýn mahallemizden
Biz kaloriferli evleri mekan seçtik, çok seneler geçti üstünden.
Bu yazdýklarýmýzda, çocuk aklýmýzda kalmýþ kýrýntýlar
Sürçü lisan ettikse affola...
(1*) Ýyi akþamlar
(2*) Bir çeþit akordeon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.