Neşter yarası

Yaðmurlu
Bir akdeniz akþamýnda kayboluyoruz
Martýlar ve ben
Kendi yokluðumun üzerine basýyorum
Çýplak ayaklarýmla
Sonra yalnýzlýðýma ýslýk çalýyor sübyanlar
Ben denizlere taþ atýyorum
Yýldýzlarý topluyorum geceden
Ýnce belli kederler geçiyor önüm sýra
Kirpiklerimde
Aðlayan bir kadýný susturuyorum
Sonra bir mýsra þiir niyetine içiyorum
sensiz bir geceyi daha
Sardunyalar daðýlýyor etrafa
Adýnýn geçtiði her satýr genzimi yakýyor
Yutkunuyorum en aðýr acýlarý boynuma
Sýrtýmda kamburu çýkmýþ bir ihtiyar sigarasýný söndürüyor
Çok geçmeden
Yanýklar içerisýnde bir kadýn oluyorum
Yaþlanmýþým meðer
Çok acý

Önünde uzun bir yol
Dik yukarý týrmanýyorum hüzünlere
Yüzümde ki
Bu çirkinlikte ne diye
Geçiyor içimden
Üstüme döktüðüm viþne reçelini hatýrlatýyor
Yüzümde ki aynalar...

Ve o beyaz elbisemi
Kaç kere kefen niyetine giydim üstüme hatýrlamýyorum bile
Þimdi siz
Saçlarýmda ki
Beyazlarý sormayýn bana
Hüzün rengýne boyadým onlarý çoktan
Ve güldüm bütün gelmiþine geçmiþine acýlarýn
Gülmek benim en büyük küfürümdür oysa
Anlamak için çok geç deðil
Çok aðladým ben
En çokta yaðmurlar yaðdýðýnda
Seni özledim...

Ölmek mi
Yaþarken öldüm ben
Bir ceviz aðacýnda tabutum oldu
Papatya bahçelerinde çocukluðum
Oysa ki
Yeni doðmuþtum ben
Aðzýmda süt kokan bir acýyla
Sonra iki kaburgamýn arasýnda
Büyüdü gençliðim
Sonrasýný hiç sornayýn bana
Kadýn olmak
Düpedüz
Neþter yarasý bayým...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: