Terk edilmiþlerin hayatýný son perdede oynuyorum
Ankara’nýn baþýboþ sokaklarýnda
Bir baþýnayým
Yalnýzlýkta sahtelere yer yoktur
Kendi kalabalýk dünyamda yapayalnýzým
Gerçekler en acý halini gösteriyor…
*
Gecelerim zifiri
Gündüzlerimin de ondan farký yok
Yalnýzlýðým gece gibi iner ömrüme
Karartýr gündüzlerimi de
U/mutsuzluk saçar her kuytu köþede…
*
Yalnýzlýk bazen iyidir ama alýþamazsýn
Alýþýlmadýk olduðu için üþütür
Kahredersin hayattan soðutur
Ýsyan eder böyle bir hayatýn yaþamak olmadýðýný düþünürsün
Öyle bir an gelir ki çekilmez bir hal alýr
Gördüðün her titrek mum ýþýðýný
Güneþ sanacak kadar çaresiz býrakýr
Her þeyden soðursunuz
Giderek nefret edersin hayattan…
*
Gözlerini açtýðýnda dünyaya
Etrafýnda gülen insanlar olsa da
Aslýnda yalnýzlýklar doðuþtandýr
Fýtratýmýzda vardýr yalnýzlýk
Alýþýrsýn zamanla yalnýzlýða gözün karanlýða alýþtýðý gibi
Kuytu köþelerde u/mutsuzluk kol gezerken
Yaþamýnda sadece alýþýlmýþlýklar vardýr…
*
Monotonlaþýr her þey hayatýnda zaman su gibidir akar gider
Akýntýya kapýlýr hayatýna gün katamazsýn
Ama dik durur pes etmezsen gününe hayatlar katarsýn
Her düþüþ bir kalkýþ öðretir
Hayatýndan gün çalanlara deðil
Gününe hayat katanlara deðer vermeyi öðrenirsin
Yalnýzlýk iþte böyle bir þeydir
Kimi için uyandýðý düþ
Kimi için de boþ vermiþliklerle dolu kürkçü dükkâný
Ve
Gerçeklere bakýp en acý halini gösteren
Yalnýzlýðýna isyan edersin…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
16.12.2016