SÖYLE BE GARDİYAN...

mapushane duvarlarýna yazdým sensizliði,
annem,babam,eþim,arkadaþlarým hani,
söyle gardiyan bugün de gelen olmadý deðil mi?...
söyle be gardiyan,gene yalnýz kaldým deðil mi bu körpe yerde,
gene gece oldu,ip getir gardiyan ölme vaktim geldi,
ey gardiyan sana bir vasiyetim var,
son cümlelerimi yazýyorum bu mýsralara,
bir soraným olursa benden son hatýra dersin,
dönüþüm olur mu bilmem desem yalan olur be gardiyan,
neyim eksikti be gardiyan sevdiklerim için,
neden mutluluðu bana çok gördüler,
özgürken mutluluklarýna ölmedim mi be gardiyan,
bilirim feryat’ larým deðiþtirmez hiç bir þeyi,
içini kararttým be gardiyan,hakkýný helal et,
bir duvarlar bir de sensin dert ortaðým,
þükürler olsun,ya olmasaydý yaradan,
gardiyan seslendi kapýdan;
oltalar da boþuna ey mahkum,
gelenin gidenin yoksa,sen ölmüþsün kime ne,
mezara gömüldün topraðýn bile atýldý üstüne,
bir fatiha okuyanýn bile yok,
eydim kafamý karalarý baðladým saçlarýma,
desene be gardiyan,bu görüþte beni sevindiren olmadý deðil mi?
hadi gardiyan kapat sensizlik kapýmý,
ölüme merhaba diyeyim...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: