ANAM AĞLADI
Göçe baþlamýþ bütün vücudum.
Kulaðým yol almýþ gözde umudum.
Baktým etrafýma artýk yoruldum.
Zaman aðlamadan anam aðladý.
Yüreðim tekliyor, gözümde fer yok.
Beden göç eylemiþ özünde fer yok.
Bu dünyada artýk bana bir yer yok.
Yârim aðlamadan anam aðladý.
Masaya deðmiyor artýk yumruðum.
Sözüme bakmýyor çoluk çocuðum.
Bundan sonra neye yarar varlýðým.
Caným aðlamadan anam aðladý.
Uykularým bana atýyor tekme.
Biri gitti kaldýk böbrekte teke.
Umudum tükendi gardaþ göz göre
Vatan aðlamadan anam aðladý
Tutmuyor dizlerim tutmuyor elim
Konuþamaz olmuþ lal olmuþ dilim.
Uzak deðil bana yakýnda ölüm.
Mekân aðlamadan anam aðladý.
Ýsyan eder olmuþ ayaðým elim.
Göz açýp kapadým geldi ecelim.
Muammer’de olmuþ artýk bir film.
Zaman aðlamadan anam aðladý.
01.01.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.