Gidiyorum Ey Hayat
Ey hayat bakma sen benim öyle
Ürkek baþý boþ hallerime
Gözlerimdeki isyan, dile gelir bir gün
Býrak rüzgara karýþsýn saçlarým
Sakýn yaðmur yükleme bakýþlarýma
baþým dik yüreðim bükülmez!
Gidiyorum güneþi alarak avuçlarýma..
Gidiyorum soðuk uzaklarýn koynuna
Sonu görünmeyen
Yollara vurdum kendimi ey hayat,
Soluk hayaller sürerek kirpiklerime
Ben’sizliðe mahkum ederek seni gidiyorum...
Belki bir yangýn yeri olur
Düþer yüreðime sensizlik!
Biraz asi biraz kýrgýn gidiyorum ey hayat
Gayrý dokunma acýyan yanlarýma
Býrak kýrgýn hallerimle kanasýn derinlerde
Unut kimim nasýlým neyim beni ban býrak
Konuþma nedensiz sebepsiz yorgunluðum,
Gündüzlerin geceye karýþtýðý yerden
Uzak mesafeli yollara vurdum kendimi
Üzerimde bana biçtiðin sömürü aðý
Ellerimde kan ter kokan çýraklýðým
Temim de sakladýðým acýlarýmla
Son dokunuþlarý mý da alýp gidiyorum...
Abdullah Oral
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.