sen zemheride kar yangýnlarýnda mý kavruldun çýrýlçýplak bir hüzünlü bakýþ mý üþüttü yüreðini kuzey rüzgarlarý sevincini mi alýp götürdü neden yýlgýnsýn böyle dolunay neden hala karanlýk
oysa bir bulut geçse duvarýmdan sen diye damlýyor gözlerimden bir týkýrtý sesi gelse kaldýrýmlardan sana uzanýyor kulaklarým
Avucumdaki kum olsan kaç seferde düþersin elimden denizde dalga olsan kaçýncý seferde cezir olup Dönersin bana
cehennemin olsa aþkým sende çýkýþý var mý söyle kirpiklerime assam seni Düþecek olsan Tutarým seni dudaklarýmda
Ben böyle kavrulurken sen diye canýmýn yarýsý sen diðeri de sen derken seni böyle koþulsuz severken Güneþ senin rengini çalmýþ Aþk bariz ürkekçedir sende
gayri ölçeþtirelim biraz sevdamýzýn altýný bak güneþ bizi seyrediyor bir hüzünden dönelim Umut bende Güneþ soldurmasýn rengini
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.