ORMAN
Kalemim yeþil çamýn iðneli dallarýndan
Koku dolu her yaný kýrmýzý güllerinden
Yaðmur yaðar her zaman korur coþkun selinden
Orman sevgilim benim sen en güzel deðersin
Köknar ser verir göðe nazlýca gelin gibi
Þarký söyler sarýçam hem neþeli hem içli
Ardýçta beþik olmuþ anne gibi þefkatli
Orman yüreðim benim sende anne gibisin
Baþýna pamuk vari kar yaðar tane tane
O karlarýn altýnda gül yüzün güler yine
Zalimler keser dalýn soyun kurutur yine
Göðe uzayýp giden göçmen kuþlar gibisin
Bülbülün sedasýný orman candan dinliyor
Yorulan babaannem altýnda serinliyor
Býçak, balta, testere, hýzarla iniliyor
Orman ciðerim benim sende hasta gibisin
Meþe tabutum olmuþ, palamut teneþirim
Ormansýz bu dünyada gözleri kör yaþarým
Coþkun bir nehir olur dað demeden aþarým
Orman seyyahým benim çelebiler gibisin
Sýrrýný bilmez kimse hazreti Ali gibi
Balta vurana güler nazlý bir veli gibi
Rabbine mecnun olmuþ dolaþýr deli gibi
Orman Mecnun’um benim sende Leyla gibisin
Coþ artýk deli orman herkes ayaða kalksýn
Herkes kutsal dalýnda gerdana süsler taksýn
Hadi gayret güzelim bendini yýkacaksýn
Orman sultaným benim sende Fatih gibisin
Orman þefkatlim benim sende anne gibisin
13/06/2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.