Koþtum
Son yirmi yýlýmda
Yorulmak ne bilmeden
Göründü gözlerin karasý
Son yirmide
Ben hep seni aramýþtým
Þimdi
Yanýndayým ilkinde
Ýkindi güneþi
Yakmaz tenimi
Ýlkin güneþidir
Kavurur beni
Ýlkin güneþim
Sana merhaba
Diyebilmekmiþ
Hayat
Hayatým hep “hay aksiydi”
Yirmiye kadar
Þimdi
“Oh ne rahat “
Ýlkin güneþim
Ýplere astým
Gözyaþlarýmý
Önce kurut sonra yak yandýr beni
Ýlkin güneþim
Yandýkça temizle beni
Silinsin cevher üstü tozlar
Parlat, sar sarmala beni
Avuçla pýnarlardan
Yüzüne gözüne çarp beni
Zerrelerimce bölüneyim
Damla, damla süzüleyim senden
Ýlkin güneþim
Arýndýr beni yalnýzlýðýmdan
Arýndýr kendinde
Acýtmasýn artýk bir baþka yirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.