“hayatta olduðunu biraz önce rahmetlinin hanýmýndan öðrendim o da “sað” dedi o kadar” “..” “canýmmm”
daha neler neler valla duysan görsen bi yandan bunnarý söylerkene siðim siðim aðlayadu derkene nasý olduysa bu! sarýldý.. … netçemi bilemedim içim bi hoþ oldu valla höyle canýmý acýtsýn istedim týrnaklarý geçsin tenime kollarým morarsýn, çöksün heryannarým gapgara bere izi ey(i) olmasýn ömrümce
nasýl bi sarýlmaysa sankine geldiðini duyduðumdaki ðibi çaresiz öyle samýt gibi galaðaldým ben de sarýlcaðdým ya ý ýhh saþlarým ýslak yutkundu durdu ay bacým aðladýðý, aðladý aðladý! .. boðazýna biþiylerin düðümlendiði içine iþlediði belli o habire biþiler dedi durdu “-inþaallah Ayþedudu saðdýr, huzurludur, mutludur diye dualar ettim hep” dedi “..” “-þu an, çok bahtiyarým bundan daha güzel ne olabilir dualarým kabul olmuþ, Allahýma çok þükür” dedi “..” “-artýk ölsem de gam yemem” ben de “ben de” dedim usulca “..”
eli yanaklarýmda saþlarýmý yüzümü ovþadý durdu gardaþ gibi, çocuðumsu “..” gý bi elleri var ya; nasý biliyon mu böbek teni ðibi yýmýþacýkk “..” bi de sevindiðim neye, cýðara iþmeyo besbelli “çok þükür” dedim, soluðu teni gül gibi Ismayýlýn hiþ bi þiyi benzemez ellere insan sarýlma mý hiþ böylesine
“zevdasý uðruna ömür tükettiðim gözel Ismayýla yalan dünne gözüynen hiþ deðilise bi tefa sarýlayýn da baþga biþiycikler isdemen” derdim doalarýmda baþga biþiler isdemedim ya … doalarým gabil olmuþ, çok þükür Irapbým doalarýmýn gabil olcaný bilseydim baþga biþiler de dilerdim heþ deðilise bi on sene eveli, gelseydi Ismayýlým hani beni(m)ki benden getmeden, ..! bayram ederdim
gene bayram etdim, etdim emme ne fayda ossun varsýn; ben gene de murazýma erdim çok þükür, bi deði(l) bin kere, hesapsýz þükür Allahýma körün isdediði bi ðöz, Allah verdi ikiðöz, .. taha ne isdeyeyin
emme baþgasnýn murazý ne bilmen ben hep bunu diledim Gözel Irapbimden “-Ismayýlýmm son nefesimi vermeden bi gören doya doya bi sarýlalým” dedim bir kerecik de olsa .. iþde sarýldým..
o ne düþündü, neyderdi bilmen dee ben.. can havliynen, son nefesde gibi “burakma Ismayýlým sýmsýký taha sýký sarýl bana, kemiklerimi gýr” dedim.. … gýrýlsýn her yaným..
“-soluðunu duyan, içimden gelen bu ne olursa olsun sonu” kaþ gocaya vardým ama hiþ biri beni sarmadý hiþ birinin nefesi gül gibi kokmadý.. ben hiþ birine sarýlmadým emme “sen sarýl” dedim içimden “gucukla beni.. … yavýklýým”
“-ben kendimi sana sakladým gönlüm hiþ bi zaman senden baþgasýný isdemedi sarýlmadý hinci sana naz edecek, yalan söyleyecek deðilin nazýnan yalanan geçirecek kadar ömrümüz galmadý çok görme bana gönlümün muradýný” …….. “-Ismayýlýýýýýýýmm!”
resim: Can Anadolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.