Derinlerde bir yerde görünmeyen kýrýklar Sanýrsýnýz yüreðim okyanusta fay hattý Soðuk sýcak karýþmýþ duygularda sýyrýklar En yüce kelimeler karanlýklara battý.
Dedim dokunmayýn hiç bu sular neler gördü Yosunlarý eðirip deste deste gül ördü Esiyorken rüzgarýn, bin hýzla üçü dördü Tutamadý kendini daðlar ardýna attý....
Uzun bir mesafede daðlar bayýr yol yokuþ. Aydýnlýga uçmakta içimden coþan bir kuþ Gün yine aðarmakta engellenemez doðuþ Taþý topraðý ezip tozu dumana kattý
Doðan güneþe hasret, çið tutan tüm yapraklar Sanki yaðmurdur yaðan insan biraz duraklar Akýl baþa gelirde saça düþtükçe aklar Zaman denen mefrumda, gitti pusuya yatti Selma Çanakçýoðlu 14 Þubat 2017 Salý Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.