BİR NEY HÜZNÜ

Ey yar, her gün istisnasýz
Bir dergah gibi ziyaret ettiðim
Gözümün gözüne ilk ve son kez deðdiði
O eski banka her oturuþumda
Kirpiklerimi kýskanýrken yaðmurlar
Bir ney hüznüyle
Bu onulmaz sevdanýn çýkmazlarýnda gezerken
Bilesin
Gidersen bu þehrin kaldýrýmlarýndan
Oluk oluk boþluða akarým



Bir kez gülmese de bana
Beni bu þehre baðlayan gözlerindir
Ne olur gitme bu sokaklarda kal
Geçtiðin yerlerden geçeyim
Ýçeyim kana kana içtiðin sulardan
Kendi halimde avunayým sessizliðimde
Ama olur da firak düþerse payýma
Bilesin
Gidersen, düþünmem bu þehri
Gözümü kýrpmaz küle verip yakarým


Bütün avuntular bütün hüzünler
Yüreðimdeki hengamenin vaveylanýn içinde
Kirpiklerimden esrik esrik kayýverirken
Seninle ilintili her þey
Cem olurken tekrar tekrar yüreðimde
Yinede her þeye raðmen
Bir kýþ güneþi gibi gelip geçeceksen içimden
Bilesin
Gidersen bent tutmaz sel olup
Bu þehirdeki bütün duvarlarý yýkarým

Muhammed Mehmet GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: