Bir Öfke Düşer Yine Sabahlara...

Suskunluðun gizemli göz yaþlarý,
Yakarken yorgun yüreði;
Ansýzýn!..
Gelip çatýverir hüzün kaþlarýna.
O, bilindik nameler savrulur dudaklarýndan.
Sanki!..
Dökülür bir bir anýlarýn mihenk taþlarýna...


Acý bir fincan kahvenin telvelerine
Takýlýrken boðazýnda hýçkýrýklar;
Nefes nefese çektiðin dumanýnda
Sigaranýn solursun sanki aþký...
Dalar gidersin gecenin sessizliðinde...


Bir türkü düþer diline dolanýverir
AdýHasret kokan cümlelerinde
Canlanýr tüm hatýralar.
Uyursun uyanýrsýn,
Düþersin yeniden peþine
Senden kaçan düþlerine...


Ve!..
Sabahlar oluverir,
Kaybolurken gecenin sihiri.
Kabuslara inat sökerken þafak,
Isýtýrken yüreðini Güneþ yavaþ yavaþ
Gülümser!..
Uykusuz yorgun bakýþlarýna...


Ýnatla tutarsýn yakasýndan
Hesap sorarsýn ama nafile
Her defasýnda,
Öylece bakýp kalýrken arkasýndan
Bir öfke düþer yeniden kaþlarýna...



Erdinç SERT
Sosyal Medyada Paylaşın: