Sürgün
Baharlarda canlanýp sonra meyveye dönen
Yaprak açmaya hazýr her sürgünde sen varsýn
Geceyi aydýnlatýp güneþ doðunca sönen
Dar bir zamana sýðmýþ hayali narin yarsýn.
Bir sonsuzluk uðruna harlý kazanda kavur
Elim obam toplanýp duyulsa acý þavur
Merhamet arzusuyla külümü yele savur
Kalmýþsa zerrelerim ruhumla bir kovarsýn.
Býrak melekler tutsun at hesabý kitabý
Baþta bir tel saç etmez yak günahý sevabý
Heva ve hevesten geç gönül aþkýn turabý
Kapý açýk dururken sen kendine duvarsýn.
Akýlla ulaþýlan düþünceler serdedir
Alem bire giderken ayrýlýk bu tendedir
Aynalarda görüp de aradýðýn sindedir
Açýlan gedikleri hep canýnla sývarsýn.
Sahillerde dolaþtým çok yüksekte erenlik
Bölünmüþ yollar gibi istemem senlik benlik
Kan akýþý hýzlandý bizimkisi yarenlik
Vücut penceresinden bir bak sýra savarsýn.
17.03.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:01.35
ÞAVUR(ÞAVIR):Haber, Duyuru, Tavsiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.