daha onbeþinden gün almadan.. sevemediði, bilmediði birine niþanlanmýþ. ayýna varmadan bir baþka köye kaçmýþ.. bilmem yalan, bilmem essah.. “aðasý eletivimiþ bi ðece” nikah-mikah hakgetire hiç düðün nasip olmamýþ, bir kepez bile kadersiz karadutuma Ayþeduduma..
geçinememiþ o köyde de her defasýnda dönmüþ babaevine, karný burnunda.. yollanmýþ ayný gece biri sýrtýnda, öteki kucaðýnda belki bir de karnýnda babasý birine daha satmýþ akraný baþka birine kaç para ise baþlýk almýþ, harcamýþ “yazýk etdiler valla, çoook.. çok yazýk, Aþaduduya..”
“adýn kadir olmuþ ne fayda kaderin kader olmayýnca” kimse bilmiyor, “kimbilir kaç kocaya varmýþ” “kuma üstüne kuma” deniliyor kimse bilmiyor nedir hakikat O’ birinden kaçmýþ birileri onu kaçýrmýþ sürükleyip sýrma saçlarýndan beþ kocadan altý evlat, ilk beþi oðlan sonuncusu kýzmýþ bu kadar talihsizlik de fazla “gadiler uðramýþ”, talihsiz Ayþeduduya
“yazzýk oldu..” “hemi de çok yazzýk vallaha billaha” “isanýn isyan edesi geliyo Allaha” “dedesi, bobasý, gardaþlarý yazzýklar osun ümmeti müslümana sahap çýkmadý hiþ kimse ðözeller ðözeli Aþadudu”ya elden ne gelir o günümde ben de havale ettim Allaha ben de sahip çýkamadým güzeller güzeli Ayþeduduma;
gören.. tanýyan, duyan.. kara zevdasýný kara yazgýsýný bilen, herkes bana can düþman affetmedi kimse beni, ben kendimi gitmedim gidemedim köyüme bi daha hasretim Ayþedudu’ya karazevdalýyým Ayþedudu’ma karadutuma hasretim yavuklum Ayþedudu’m..
o gün, bu gün hâlâ hâlâ gidemedim köyüme sormadan anlattý rastgeldiklerim anlatýr durur her biri bir yerde beþ kocadan altý çocuklu güzeler güzeli Ayþedudu duam Ayþeduduma yüzü gülsün O’nunda karadutuummm Ayþedudumm….
Ya Rabbim oda kulun, yeter artýk unutduðun karadutuummm Ayþeduduumm
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.