RUBAI - lX -

#


Duygularýn eðer ki olsaydý birer rengi,
Coþardý dünya görünce, bu þatafatlý ahengi,
Aralarýnda biri var ki, yok emsali ve dengi,
Gönül semasýný aydýnlatan hoþ bir güneþtir sevgi.
.....
.....
.....
Hafif yaðmurun çiselediði nemli toprak,
Hangi tohuma hazýrlýk yapýyorsun,
Üzerinde bir avuç sararmýþ yaprak,
Hangi dalý kýrýlmýþ aðaca aðlýyorsun.
.....
.....
.....
Serin daðlarýn sarp kayalarý,
Neden böyle maðrurlanýrsýnýz,
Bugünden geleceðe sayarsak yýllarý,
Bir gün sizde ayaklar altýnda bir ufacýk taþsýnýz.
.....
.....
.....
Bir gece yarýsý esrarengiz bir yolda,
Yürüyorken ben ve gölgem her iki kolda,
Loþ bir ýþýk vuruyor üzerime tam yukarýda,
Yanýmda duvarlar, arkadaþ oluyor boþ sokaklarda.
.....
.....
.....
Kimi aðýr yaralý bir sedyeyle geliyor,
Sesler karýþýyor sonra, kan, kan! Diyen diyene,
Bir bakýyorsun yaralý sedyede can veriyor,
Ýþte bir kiþiye daha mezar oluyor þu hastane.
.....
.....
.....
not:Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.
Sosyal Medyada Paylaşın: