RUBAI -X-

#

Sonbahar gelse de, gelmese de,
Dökülüyor yapraklar 365 günde,
Gençliðimi býrakýrken yavaþça gerilerde,
Bu günde düþüyor bir yaprak, duvarda ki takvim de.
....
.....
......

Kapanýr gözler yavaþ, yavaþ uzaklaþýr dünyadan,
Gerçekler kaldýrýlýr uyku denilen bir rafa,
Yolculuk artýk geçiyor toz pembe bir deryadan,
Ve yazýlanlar okunamaz, rüya bu þeffaf sayfa.
......
......
......
Soðuktur, belki her yerde ayaz, tipi, kar,
Elbette her þey gibi onunda hikmeti var,
Doðru geçici de olsa doðayý beyaza boyar,
Lakin geçmiþi sonbahar, geleceði ilkbahar.
.....
....
......

Dünden kalan bir nem var,
Belki de bir sitem var,
Yahut ana, baba, yar,
Bugünden dünü arar.
....
....
....
Ufukta güneþ yok, bir serinlik var þimdi,
Az önce bir yýldýzýn ýþýðý yere indi,
Þu gökyüzünde saklandý bütün her þey,
Sonrasýnda ýþýðýn önünde ki gece delindi.

.
not:Rubai isimli eser yine vecize-i belâgat a bagli olup bir birinden bagimsiz dortlüklerden olusmaktadir.

Sosyal Medyada Paylaşın: