Ne kadar tanýdýðým mahalle delisi varsa,
Çoðunun adý Ahmet...
Ahmet aþaðý,Ahmet yukarý
Tesadüf mü,Allah’ýn hikmeti mi bilinmez...
Ýsim mübarek isim;kendime pay çýkarayým biraz,
Onun için iblis çok uðraþýyor adý Ahmet’ ler le...
Hazreti Peygamberin, melekler alemindeki adý,
Ýncil’de de geçen adý, ayrýca; sevilerek yüceltilmiþ manasýnda...
Mahallenin delileri emanettir bize,
Kimse iliþmez onlara.
Bilakis el üstünde tutar çoðu zaman...
Keyiflerine deðme gitsin aman aman...
Kimi doðuþtan deli,
Kimi sonradan delirdi belki,
Kimini de deli zannedersin,sen den ben den akýllý...
Bilinir ki Allah’ýn sevgili kullarýdýr onlar.
’’Delidir ne yapsa yeridir’’diye,boþuna söylememiþ atalar...
Hoþ memleketin baþýna ne geldiyse bunca sene,
Hep akýllýlardan geldi...
Küfreder kalantorlara,’’Býrak yahu deli iþte’’,
Alkol alýr’’Deli yahu’’,
Amuda kalkar’’Deli be’’,
Sokakta iþer’’Deli iþte’’...
Ne biliyorsun,belkide ahirette Veli,
Baþka þekilde rýzýklanacak belki,
Hor görme garibi...
Sevdi de mi böyle oldu.?
Sevilmedi de mi bu hale düþtü.?
Herkesin bir sahibi varsa;o’nun da var.
O’na dünya belki geniþ,belki dar...
Bilemezsin,hiç bilemezsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.