Aşıklar Tepesi
Bir daðýn ortasýnda iki köy,
Birbirine düþman kesilmiþ halký.
Yalnýzca iki kumru var.
Düþmanlýktan sýyrýlýp arayan aþký,
Buluþurlar bir söðüt aðacýnýn gölgesinde.
Ecelle burun buruna.
Yine de korkudan uzak.
Öylece bakýþýrlar saatlerce.
Kýz kaygýlý oðlan korkusuz cengâver.
Bir mendil düþüyor yere.
Bir gül dalýnda soluyor.
Kuþlar lal kesilmiþ.
Köy halký ayaklanmýþ,
Âþýklarý öldürmek için yola düþmüþler.
Oðlan kýzýn kulaðýna eðilip ‘’Korkma’’ diyor
Kýzýn korkudan dizleri titriyor.
Halk daðý aþýp söðüt aðacýnýn dibinde beliriyor.
Meclis kuruluyor, idam sehpasý hazýr.
Âþýklarýn kalemi kýrýlmýþ.
Suçlarý düþmanlýktan sýyrýlýp âþýk olmak,
Ferman okunuyor.
Âþýklar asýlacak.
Yalnýzca iki annenin gözü yaþlý,
Kýzýn dilinde son duasý.
‘’ Rabbim cennette kavuþmayý nasip kýlsýn’’
Oðlanýn dilinde boðuk bir âmin,
Ve kutlu infaz!
Ýki köy bitiriyor kan davasýný.
Bir çoban sürüsünün baþýnda,
Kavalýnda masum âþýklar için beste.
Yýllar hýzla tükeniyor.
Söðüt aðacýnýn bulunduðu muhitin adý,
Âþýklar tepesi oluyor.
Bir daha hiçbir aþýðýn cezasý ölüm olmuyor.
Her biri eriyorlar muradýna.
Anneler ne zaman gelse âþýklar tepesine.
Gözü yaþlý dualar ediyor.
Öyle deðil midir kardeþlerim.
Þeriatýn kestiði parmak acýmaz.
Ne vakit bir çocuðun adý okunsa,
Yoklama alýnýrcasýna,
Her an asýlacakmýþ korkusuyla.
Hepsinin yerine birden,
Buradayým diyorum.
Gayrý bitsin bu zulüm.
Kavuþsun âþýklar.
Kimse gözyaþý dökmesin.
Baðrýna taþ basmasýn analar.
Bu kadar zor mu kavgasýz bir yaþam?
Bu bitimsiz seslerin ortasýnda kalmasýn âþýklar.
Artýk mümkün olsun kavuþmalar.
Gerçekten bu kadar zor mu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.