yorgun argýn akþamlarýn uyur uyanýk seherinde dilimde eskiden kalma bildik bir ezgi parmaklarýmda tütün kiri
bilge bir kemanýn kaðnýlarca inleyen aðýr aksak paslý telinden iç çizercesine gýcýrdayarak silik bir göðün çivit ve puslu maviliðine sýcak bir çorbanýn ýslak buðusuyla tutunan yalnýzlýk
soðuk ve aðýr gecelerde ýslanmýþ taþ kaldýrýmlarda belli belirsiz yürüyen gölgeler kirli duvarlý toprak damlarýn çürük tahtalý pencerelerinin çatlak camlarýndan taþ kaldýrýmlara akan sessizlik ayný nemde çürüyoruz ayný titrek seste ayný perdeden eziliyoruz ayný tanýklýkla ayný paslý demirde sararýyoruz gece kendine siner gece soðuk gece kör gece bedenime tüner gece nankör asýldýðý direkte yaprak hýþýrtýlarýnýn deniz çalkantýsý gölgeleriyle raks eden çýð tutmuþ iklimlerle ve umut kokan baharlara ayný mesafede ve ayný yorgun alýþkanlýk ayný gösteriþsiz þefkatle bir mum iþtahý bir emekçi sabrý ve inadýyla direnen sokak lambasý ben de üþüyorum görmüyor musun beni bak ne kadar benzeþiyoruz hissediyorum seni
hasan polat
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan polat mersin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.