Gitmek þart olur bazen, Önemsenmediðin gönülden. Söyleyin ne farký var ki? Bir ayrýlýðýn ölümden.... Bak sende biliyorsun, Emeklerin boþuna. Yazýk deðil mi dostum, Kan akan göz yaþýna... Madalyasý bile yok, Can bilip çok sevmenin, Bir anlami varsa sen söyle, O’ nu için ölmenin... Yalnýz kalmak deðil, O’ nsuz olmak acýtan. Benim melek bildiðim, Vicdansýz sevgilim sen utan... Onlarca söz vermiþtin, Söyle hangisini tuttun? Hani sende çok sevmiþtin, Üç beþ günde unuttun. Sanma böyle gidecek, Benim ahým yerde kalmaz. Bu sýkýntýlar bitince, Senle de iþim olmaz... Bulabilirsin birini, Verebilirsin kalbini. Bilmem kimlere kandýn, Yok ettin bendeki seni. Eðer bir kabahat varsa, Kabul ederim ben yine, Yerlerde sürünsem de ben, Muhtaç deðilim sevgine... Kýrkbeþ yýllýk ömürde, Senin gibisini görmedim, Sende kalbime kurþun sýktýn ya, Korkma ben ilk defa ölmedim... Bakýn bütün þiirlerime, hepsinden bin sitem akar, Ben kimseyi sevmedim, Seni sevdiðim kadar... Bu da sana son sözüm olsun, Nankör sevgilim hoþçakal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
emirhan52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.