Giden her þey bir þeyler býrakýr ardýnda Geçen zaman beyaz güvercinler býrakýr saçlarýna Ve sonbahar hazan býrakýr gözlerine
Her batan güneþ Bir gece býrakýr aydýnlýklarýnýn üstüne Sanma ki o ýþýk ayýn kendindendir Sanma ki yýldýzlar altýn rengindendir
O mumlar varya gece zifirisinde yanan. Güneþin gözlerinden dökülen buz kýrýntýlarýdýr Ayrýlýklara üþüyen Sessizce
Her sonbahar Bir tohum býrakýr Kar yangýnlarý altýnda ýsýnan Ve yeni filizleridir Aþk mevsiminin
Ben sonbaharlarada kýrgýn deðilim Mutlak bir gün solacaktýr Yaþayan her aþk Öleceksek bir aralýk vakti Bir sokak avrasýnýn kollarýnda deðil Kar yangýnlarýnýn zulasýnda ölek.
Her aþk bir acý býrakýr Acýdýkça tatlanan Sen ayrýlýrken beni býrakýyorsun ya Sensiz Bana bakýþkarýný býrak da git Bana kalbini býrak da git Yapamam bilirsin sensiz.
Giderken denizleri götürebilirsin Gözlerimden dökülen þelaleri de Ama ne kadar istesende Üzerine yatak serdiðimiz Gökyüzünü götürme Gökyüzü herkesindir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ömer kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.